Below is a brief history and chronology of the Baha’i faith in Afghanistan in Pashtu, Dari (Persian) and English.
In Pashtu:
په افغانستان کی د بها ئی دین
سره له دی چی ا فغانستان د ا یران په گاوند کی چی د بهائی سپیحلی دیانت د ظهور حًای دی , پروت دی , خود حاکمانو او تولواکو د رانده تعصب په وجه دی دیانت په افغانستان کی پراختیا پیدا نکره. خوله تولو بندیزونو سره سره حًینی افغانانو په هیواد کی دننه او بهر (1919م) کال حًخه وروسته بهائی دیانت و مانه. ا و ورسته تر 1344 ش (1965م) کال حًخه دغه دیانت د افغانانو د فعالیت په نتیجه کی پراختیا پیدا کره
(1967م) – په کابل کی لومرنی بهائی جمیعت.
(1969م) – د کابل کی لومرنی محلی روحانی محفل.
(1965م) – په کابل کی لومرنی بهائی جمیعت.
(1969م) – د کابل کی لومرنی محلی روحانی محفل د کابل کی لومرنی محلی روحانی محفل.
(1970م) – په حلورو بیلا بیلو بنارونو نو کی د روحانی محفلونو جوریدل.
1351(1972م) – د افغانستان د لومرنی ملی روحانی محفل.
(1978م) – د بهائی دیانت پراختیا د کابل، هرات، قندهار، هلمند، غزنی، پکتیا، ننگرهار، کندز، بغلان، سمنگان، مزارشریف، شبرغان، او پروان ولایتونه.
(1978م) – د کمونیستی حکومت له خوا دحًینو بهائیانو بندی کیدل.
(1978م) – د کمونیستی حکومت له خوا دحًینو بهائیانو بندی کیدل.
(1979م) – له حوارلسو میاشتوحخه وروسته د عمومی بخبنی په نتیجه کی دهغوی له بنده خلا صون.
په افغانستان کی دتحولو او بد لونو نو په اثر حًینی بهائیان لد ندنینو هیوا د و نوته لکه ایران، پاکستان، هندوستان، تاجکستان، ازبکستان، ترکمنستان، روسیه، کوایت، دوبیئ، قطر، آلمان، هالند، امریکا او کانادا اوحًًًًًینی نورو هیواد دوته خپاره شول.
Dari (Persian)
آنچه كه تحت عنوان تاریخچه دیانت بهائی افغانستان را در این وبسایت ، عزیزان و علاقه مندان ميخوانند بخشی از خاطراتي پربهای بومی هاي بهائیان افغانستان می باشد چون کدام اثر از قبیل جزوه ، مقاله و یا کتاب در باره تاریخچه دیانت بهائی در افغانستان تا کنون به طبع و نشر نرسیده است
اینک گوشه ای از خاطرات پربهای یکی از قديمي ترین بهائیان افغانستان را در باره چگونگی تاسیس نظم اداری بهائی یعنی تشکیل محافل مقدس روحانی محلی و ملی در افغانستان را بصورت فشرده و به ترتیب زمان. و وقوع واقعات ذکر و بدسترس عموم عزیزان و علاقه مندان صفحه انترنیتی قرار داده می شود
در سال ۱۳۴۶ هجری شمسی برای نخستین بار ” جمعیت بهائیان بومی افغانستان ” شکل گرفت . در سال ۱۳۴۸ اولین محفل مقدس روحانی محلی بهائیان در کابل پایتخت افغانستان انتخاب گردید .و در سال ۱۳۵۰ خوشبختانه شاهد تشکل سه محفل مقدس روحانی محلی جدید بودیم که به تشکیلات اداری بهائیان افغانستان اضافه شد . یک محفل مقدس روحانی محلی در ولایت هرات افغانستان و دوم محفل مقدس روحانی محلی دیگر در حومه شهر کابل انتخاب گردیدند
در سال فرخنده ۱۳۵۱ هجری شمسی ، جامعه نوپای بهائیان افغانستان برای نخستین بار شاهد تشکیل ” محفل مقدس روحانی ملی افغانستان” بودند که در یک فضای باشکوه و پرشور روحانی در کابل انتخاب گردید . در سال ۱۳۵۶ بود که نخستین محفل مقدس روحانی محلی در ولایت بلخ در شهر مزار شریف انتخاب گردید
درماه ثور سال ۱۳۵۷ تحولات مهم سیاسی در افغانستان رخ داد
تا سال ۱۳۵۷ ديانت بهايي در افغانستان در ولايات پروان ، بغلان، جوزجان كندز، سمنگان ،بلخ ،هرات ،هلمند،قندهار، غزني ،پكتيا، و ننگرهار انتشار يافته بود
درعقرب سال ۱۳۵۷ ، مامورين امنيتي به منازل بهائیان یورش بردن و تعدادی از بهائیان را دستگیر و زندانی کردن
در سال ۱۳۵۸ افغانستان یک بار دیگر شاهد تحولات بسیارعظیم و بزرگ سیاسی شد و با رویکار آمدن دولت جدید اعلان عفو عمومی شد و تمام زندانیان از بند آزاد گشتند و از جمله بهائیان زندانی بعد از سپری کردن چهارده ماه در زندان پلچرخی نیز شامل فرمان عفو عمومی دولت گشتن و از بند زندان آزاد شدند
در سال ۱۳۶۵ بود که بیت العدل اعظم الهیً(مركزاداري جامعه جهاني بهايي) ،یک هیت پنج نفره را از جمع بهائیان افغانستان تحت عنوان ” انجمن اداری بهائیان افغانستان ” بجهت اداره مجدد امور جامعه بهائیان افغانستان انتصاب فرمودند . * در سال ۱۳۶۶ دو باره سه محفل مقدس روحانی محلی در نواحی مختلف کابل تشکیل و مجددا انتخاب شدند . * در سال ۱۳۷۴ محفل مقدس روحانی محلی مزار شریف نیز دو باره فعال و انتخاب گردید
در سال ۱۳۷۷ افغانستان یک بار دیگر دستخوش دیگرگونی و تغییرات سیاسی گردید. برج ثور بود که ناگهان موج تازه دستگیری بهائیان افغانستان برای بار دوم آغاز شد . این دفعه برعکس دوره قبلی تعدای از خانواده های بهائی را بشمول خانم ها و اطفال خرد سال گرفتار و به زندان انداختند که تقریبا هفت ماه طول کشید تا یکی پی دیگر به تدریج از قید زندان آزاد شدند .وتعداد بهائیان آزاد شده از زندان ، بخاطر آینده فرزندان شان ناچار به ترک خانه و کاشانه خویش شده و به کشور های همسایه مهاجرت کردند
در سال ۱۳۸۱ دولت جديد در افغانستان با ريژيم جديد تاسیس شد .و افغانستان فرصت بازسازی یافت . مهاجرین دور از وطن دوباره دسته دسته به کشور عودت نمودند . از جمله : بهاییان مهاجر كه در کشور های همسایه بودن دوباره به خانه و کاشانه ابایی خویش به وطن برگشتند
درماه ثور سال ۱۳۵۷ تحولات مهم سیاسی در افغانستان رخ داد
تا سال ۱۳۵۷ ديانت بهايي در افغانستان در ولايات پروان ، بغلان، جوزجان كندز،سمنگان،بلخ،هرات،هلمند،قندهار، غزني ،پكتيا،و ننگرهار انتشار يافته بود .
درعقرب سال ۱۳۵۷ ، مامورين امنيتي به منازل بهائیان یورش بردن و تعدادی از بهائیان را دستگیر و زندانی کردن
در سال ۱۳۵۸ افغانستان یک بار دیگر شاهد تحولات بسیارعظیم و بزرگ سیاسی شد و با رویکار آمدن دولت جدید اعلان عفو عمومی شد و تمام زندانیان از بند آزاد گشتند و از جمله بهائیان زندانی بعد از سپری کردن چهارده ماه در زندان پلچرخی نیز شامل فرمان عفو عمومی دولت گشتن و از بند زندان آزاد شدند
در سال ۱۳۶۵ بود که بیت العدل اعظم الهیً(مركزاداري جامعه جهاني بهايي) ،یک هیت پنج نفره را از جمع بهائیان افغانستان تحت عنوان ” انجمن اداری بهائیان افغانستان ” بجهت اداره مجدد امور جامعه بهائیان افغانستان انتصاب فرمودند . * در سال ۱۳۶۶ دو باره سه محفل مقدس روحانی محلی در نواحی مختلف کابل تشکیل و مجددا انتخاب شدند در سال ۱۳۷۴ محفل مقدس روحانی محلی مزار شریف نیز دو باره فعال و انتخاب گردید
در سال ۱۳۷۷ افغانستان یک بار دیگر دستخوش دیگرگونی و تغییرات سیاسی گردید. برج ثور بود که ناگهان موج تازه دستگیری بهائیان افغانستان برای بار دوم آغاز شد . این دفعه برعکس دوره قبلی تعدای از خانواده های بهائی را بشمول خانم ها و اطفال خرد سال گرفتار و به زندان انداختند که تقریبا هفت ماه طول کشید تا یکی پی دیگر به تدریج از قید زندان آزاد شدند .وتعداد بهائیان آزاد شده از زندان ، بخاطر آینده فرزندان شان ناچار به ترک خانه و کاشانه خویش شده و به کشور های همسایه مهاجرت کردند
در سال ۱۳۸۱ دولت جديد در افغانستان با ريژيم جديد تاسیس شد .و افغانستان فرصت بازسازی یافت . مهاجرین دور از وطن دوباره دسته دسته به کشور عودت نمودند . از جمله : بهاییان مهاجر كه در کشور های همسایه بودن دوباره به خانه و کاشانه ابایی خویش به وطن برگشتند
در سال ۱۳۶۶ دو باره سه محفل مقدس روحانی محلی در نواحی مختلف کابل تشکیل و مجددا انتخاب شدند . در سال ۱۳۷۴ محفل مقدس روحانی محلی مزار شریف نیز دو باره فعال و انتخاب گردید
در سال ۱۳۷۷ افغانستان یک بار دیگر دستخوش دیگرگونی و تغییرات سیاسی گردید. برج ثور بود که ناگهان موج تازه دستگیری بهائیان افغانستان برای بار دوم آغاز شد . این دفعه برعکس دوره قبلی تعدای از خانواده های بهائی را بشمول خانم ها و اطفال خرد سال گرفتار و به زندان انداختند که تقریبا هفت ماه طول کشید تا یکی پی دیگر به تدریج از قید زندان آزاد شدند .وتعداد بهائیان آزاد شده از زندان ، بخاطر آینده فرزندان شان ناچار به ترک خانه و کاشانه خویش شده و به کشور های همسایه مهاجرت کردند
در سال ۱۳۸۱ دولت جديد در افغانستان با ريژيم جديد تاسیس شد .و افغانستان فرصت بازسازی یافت . مهاجرین دور از وطن دوباره دسته دسته به کشور عودت نمودند . از جمله : بهاییان مهاجر كه در کشور های همسایه بودن دوباره به خانه و کاشانه ابایی خویش به وطن برگشتن
English
- 1967 – First Afghan Bahá’í community in Kabul was established.
- 1969 – First Local Spiritual Assembly of Kabul is elected.
- 1970 – Four Local Spiritual Assemblies are elected in Afghanistan.
- 1972 – The First National Spiritual Assembly of Afghanistan is elected.
- 1978 – Bahá’í faith is introduced in these provinces: Kabul, Herat, Qandahar, Helmand, Ghazni, Paktia, Nengarhar, Kondoz, Baghlan, Samangan, Mazar-e Sharif, Sheberghan, and Parwan.
- 1978 – Members of the National Spiritual Assembly of Afghanistan among a number of other Afghan Bahá’í are imprisoned.
- 1978 – The arrested Afghan Bahá’í are released from prison after 14 months.
- 1986 – The first National Bahá’í Committee of Afghanistan, a 5-member body is formed under the guidance of Universal House of Justice to handle the country’s affairs in the absence of a National Spiritual Assembly.
- 1987 – Three Local Spiritual Assemblies are elected within the Kabul province.
- 1995 – The Local Spiritual Assembly of Mazar-e Sharif is elected.
- 1998 – Some members of the National Bahá’í Committee of Afghanistan and a number of other Bahá’í are imprisoned.
- 1998 – (October) the last Afghan Baha’i is released from prison.
- 2002 – After the establishment of the new government many Afghan Bahá’í return to Afghanistan.